Sustuk;
O an karşı karşıya oturmuştuk,
Bir süreliğine,aynı sınır üzerinde yan yana duran iki kış ülkesi kadar soğuktuk;
Sustuk;
Sanki birbirimize söylenesi herşeyi daha önceden uzun uzun konuşmuştuk,ve belki de olası bir anda kendi dilimizden dökülenlerle vurulmuştuk;
Sustuk;
Hiç kıpırdamadan öylece durduk,donuktu hislerimiz,sanki aynı anda kalbimizden ve beynimizden uyuşmuştuk,
Bir süre sadece sustuk...
Kayıt Tarihi : 22.5.2017 12:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Karşımda oturuyordu,bana en güzel haliyle,ve ben sadece susabiliyordum o an..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!