Susacak kalemler konuşmayacak derken bu son saf'hada,
Kelimeler yitirirken anlam'sızlığını hayat boş geçerken
Umul'madık bir anda çıktın geldin gönül dünyama
Nokta koyduğumu sanırken sevda denen belaya bulaştım
Hazanın son demlerinde sonbaharla birlikte sararan yapraklar,
Gibi yerlerde savrulan rüzgarlar'ile fıtınalı bir kıştan uyandım
Ne kadınlar sevdim zaten yoktular
Yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
Azıcık okşasam sanki çocuktular
Biraksam korkudan gözleri sislenir.
Ne kadınlar gördüm zaten yoktular
Devamını Oku
Yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
Azıcık okşasam sanki çocuktular
Biraksam korkudan gözleri sislenir.
Ne kadınlar gördüm zaten yoktular
