Sustuğunda Çağır Beni Şiiri - İsmet Zeren

Sustuğunda çağır beni
Gözlerinin yankısı olayım
Bir güvercin gibi takla takla
Omuzlarına konayım
Sutuğunda çağır beni
Zaten bekliyorum asırlar gibi
Bir divit hokka
Bir avuç mürekkep
Yazayım aşkımızı
Suskun gülüşlerin üstüne
Sustuğunda çağır beni
Ağlayayım omuzlarında
Mavi gökleri bulutla kaplayayım gözlerinde
Sonra yağmur olup yağayım
Gönlünün pınarlarına
Göl göl olsun umutlar
Göz göz olsun yüreğim
Beni unutma

Sustuğunda çağır beni
Elbet bulurum konuşacak bir şeyler
Elbet susarım bende
Kızınca bir şeylere
O dudakların ki
Aşkı terennüm ederdi
Zümrüdü Ankadan önce
Ve acılar inletrine girince
Sutuğunda çağır beni
Ben sen olayım
Bakışlarında
Ağlayayım inliyeyim
Hiç bir şeyi bilmeyeyim
Sadece bakıpta
Maviş bebeklerine
Beyazlarında arınayım
Sutuğunda çağır beni
Ellerine ellerimi bırakayım
Okşayışlarım anlatsın hicranımı
Dokunuşlarım
Pişmanlığımı
Sen ağlama sevgilim
Sustuğunda çağır beni
Bir kurşunla vurulayım