ey insanlar bundan böyle hep ışık taşıyın yanınızda
memleketimin şahdamarı patladı
yarım kaldı gülücük
sokalardan eksildi bir kaç çocuk
o kediyi de göremeyeceksiniz artık
gözleri mavi boncuk
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu çağrıya ses katmamak olmaz dost...
Yüreğimde ki tüm ışıkları bu uğurda korkusuzca sunuyorum. Aydınlık yarınlar için..
Hadi sizde buyurun dostlar..
Saygılarımla İsrafil Yıldızkan
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta