Gölgesine düştüm yüreğinin,
uzandım senli nakışlara.
Bulutlara gökyüzü oldum kimi zaman,
kimi zaman yağmur kaldırımlara.
İzine renk kattım bazen,
hayaline çiçekler kondurdum.
Bazen hiç anlayamadım bu gidişleri,
gece gibi karardım.
Şiir gibi çok konuştum
ve hep sustum.
(Ankara 2002)
Evren DalgıçKayıt Tarihi : 2.12.2004 17:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!