Sustu Yüreğim (Yarım Şiir)

Gün içine düşüyor grimsi gölgem,
bir adım uzak, bir adım önümde güneşin izi.
Sarı ışıklarının altına saklamış,
sakınmış bu şiir 'dokunulmasın' diye bizi.

Hangi buluttu bunca zaman aramıza giren,
hangi dal parçasıydı gölgesinde üşüdüğüm.
Satırların arasında okuduğum gizin,
anlamına anlam katmadan saf düşündüğüm!

Biraz benden bahsetmeli içinde ben olmayan.
Benli cümleleri kurmayı sevmezdim oysa,
imgelerdi benden bir şeylerin izini taşıyan
devrik yitirilmiş cümlelerin satır aralarında.

Adresiz sayfalarda seni nasıl beklediğimi,
adını bilmeden bunca zaman nasıl sevdiğimi!
Zamanı tutmalı eski gramofon üzerinde dönen
taş plak nağmelerinde kurdili-hicaz ritmin

/Esir etmeli yelkovanın akreple buluşmasını
zamansız başlayan geri sayım sende durmalı/

Şimdi susmalı, senden bahsetmeliyim;
Ahhh! Seni anlatmalı coşkusuz /yüreğim yetkisiz/
Sana dönmeli attı yön, dinim, dilim kifayetsiz
Benzetmelerin en ırağında yalın ve coşkusuzca
Seni çözmeli çözülmemiş denklemlerin arasında,
Formulüze edilmeden, indirgenmeden, yanılgısız
2+2= 4 demeden!

Nefes nefese güneşi indiriyor ırgat boynunda sicimle
Gün batımını çizecek en alacasından kızılın içinde
Denizleri çekiyor bir bir kağnısının ardından
Irmaklar akıtacak inci gerdanına yanı başından
yeşili asmış entarisinin eteklerine, serpiştiriyor
yedi renkten müsemma gözleri sekizinci rengi boyuyor

Yazlık sinemadan kalan rengarenk ışıkları diziyor
bu gece tek renk olmamalı, gökyüzüne seni çiziyor
şuraya salıver samanyolunu, dökülsün saçlarına
İndir semayı asılı dursun, izi düşsün bakışlarına

Gün içine düşüyor grimsi gölgem, bir adım uzak, bir adım önümde güneşin izi.
Sarı ışıklarının altına saklamış, sakınmış bu şiir 'okunulmasın' diye bizi.

(Bu şiir yarım kaldı/m, oysaki tamamlamak isterdim içimdeki kahrolası (ben) susmasaydı)