Sustu Şair Konuşta Aşk

bumerangın sungusuyum eşim uçtu
erenlik sularımda yas var coğrafyamın
Anızlar derledim sazlıkların son canhıraşında
su perileri yolculuğumdayken yol bitmelerine tümlendim
ataklığın uçarılarında aklandım
saklandım sana ve dönüşlerine
ruhumu barbarlar kesti
kesildi aşk dermanım
beklemek tek silahım
ateş aldım beni
sen vuruldun
ben zaten vurgun
üç harfli şifreyi bilen unutulmazların mağarasında
gönlüm ağardı
gün ve sen ağardın
Çığlık çığlığa kırmızıya boyandı hayat
Sessiz ve suçsuz akan ruh ırmağının iffesinde
Yalnızlık buza kesret
Ben sana hasret
Örtüşmeyen sevdaların yoksulluğunda ben sana zengin sevdayken
Geni,gene beni sana taşıyan tenin, sevi bulmacam oldu
Çözüldüm sana
Kovgunlara vatan olmuş sensizlerin ifriti
Bir aşksızlık ve sensizliğin gül devriminde yaktılar
Hüzünler dilenen mutlu mısraların keşf-i zünün şairi
Şimdi yitik mutsuzlukların çoğullarına oğul
Her sevginin ininde artık bir muhbir oturuyor
Kimi sevsem kimin sevdası diye aklanıyor bana
Kavuşmanın perhizinden bir pirizlenmiş bir ışıltıdayım
İstemeyi bilmeyen suyun akışı gibi akıyor ruhum sana
Suskun bir şairim işte bunu da çok görme gayrı