Sustu Kelebek Şiiri - Özlem Saba

Sevebilmek beklemeden
Dilemeden
Sadece verebildikleriyle...

Onlara da göz dikmeden
Asilce...

Sevebilmek varlığına şükürle
Her haliyle sevebilmek
Sitemsizce...

Sevebilmek kırmadan, dökmeden
İnce ince
Sanki bin elekte elenmişcesine

Sonra sordu Kelebek
Böylesi sevmek
İnsani değil dedi kendi kendine
Melek'ce ...

Hatırladı sonra kanatlarını
Aşk'ı gök kubbeyi delince

Sustu Kelebek, çaresizce...