Sustu Bütün Bacalar Şiiri - Muharrem Abut

Sustu bütün bacalar.
Işıklar zaten sönmüştü.
Uzaklardan gelen çakal sesleri,
Berilerdeki köpek havlamalarına karıştı.
Çırılçıplak gökyüzünün koynundan,
Hain bir ayaz,
Bir yıldız kuyruğunda toprağa düştü.
Buza kesti bütün akan sular.
İliklerime değen bir soğuk,
Yüreğime dokunan bir sensizlik var;
Şehrin tüm cadde ve sokaklarında.
Ve sensizliğe içtiğim bu tenhada,
Bu kaçıncı seslenişim sensizliğe?
Bu kaçıncı yalvarışım?
Bu kaçıncı susuşun?
Ve çıldırtışın beni?
Konuş dillerin olayım,
Dilim dilim doğrama beni sessizliğinle,
Sessizliğin zulümdür.
Zulümse sessiz ve sensiz bir ölüm.
Sessizce ve sensizce öldürme sevdiğini…