Sustu ayazın vurduğu şehirler

Sustu toprak
Sustu ayazın vurduğu şehirler...
Sokaklar hazandan bihaber
Gök kimsesiz
Rüzgar çaresiz...
Yabana kalan tüm duygular gibi seviler
Mürekkebine muhtaç kırık kalemlerin...
Mahçup olduğun kadar
Ziftlere bulanır masum safyalar...
Saklandığın kadar
Gölgeler takip eder seni
Bilmelisin...

Utanıyorum oysa
Aldığım nefeslerden...
Geceye buruk kalışlarından...
Yapraklar dolanır ayaklarıma
Fırtınalara saklanırım çaresizce...
Ölümle kol kola yakıştırmalar saplarım toprağına
Düşüncelerimden...
Sessiz dokunuşlarına muhtaç tenim
Rüzgarların ellediği gibi yapraklara...
Ve
Uzaklığın değil gecesizlik...
Yanımdayken hissedememek seni kahrım
El gibi...