Akşamın sükûneti sızmıştı hissedilen hasrete,
Yaşadığım güzelliği, kaybettiğimi anladım.
Kurtulmak için yok ettiğim bu aşkın
Sonsuz hasretinin içinde kayboldum...
Ruh daha mı dayanıklıydı, bedenim dayanmadı.
Yorgun bedenimin gözlerinden kan boşaldı.
Yaşadığım bu aşkın ağırlığını,
Yüreğim kaldırsa da, bedenim kaldırmadı...
Sussam boğulacağım, susmasam boğulmaklı,
İçime sığmayan bu aşkı daha fazla tutamadım,
Koparken ciğerlerim parça parça tek nefeste
Attığım çığlığa kalbim bile dayanmadı...
Keşke bu kalp hiç atmaya başlamasaydı da,
İçinde aşk dolaşmasa hep mühürlü kalsaydı,
Ceza oldu şimdi o mührün kırılması,
Elimde olsaydı da o mühür hiç açılmasaydı..
DENİZ
28.04.2010
Kayıt Tarihi : 8.8.2010 20:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!