Susmuyor Şiiri - Ahmet Çelikkollu

Kış gibi gözlerin, içimi donduruyor
Titriyorum baktıkça, bacaklarımın bağları bir bir çözülüyor
Antik bir kent gibiyim, dışım da içimde çöküyor,
Tarihimi bilmeyenler boş boş duran bir ev gibi görüyor
Bilenler şehvetle bana bakıyorlar tarihimi, çok şey yaşadığımı anlıyor onlar

Kara kışta bir soba gibi gülüşlerin
Anlamsızca düşürüyor beni, ısıtıyorsun içimi
Bir karanlığı kaplıyorsun sol yanımda
Her gördüğümde o zelzeleyi, şehvet yükseliyor tekrar içimden
Yasaklı Arzular ve haram duygular, hepsi birden kayboluyor gözlerimden

Kıyamet kopuyor sonra, Ölüm meleği önce seni sonra ruhumu alıyor
Üşümüyorum, ben artık titriyorum, içimdeki heves günden güne kayboluyor
Her gün biraz daha düşlüyorum seni, her gün biraz daha özlüyorum
Her şey diye gün sayarken sol yanımdaki boşluk konuşuyor,
"Gittiği gün senden çok şey çaldı, sen gülemezsen o kahkahalar atıyor"

Artık görüyorum ama duymuyorum, birileri bana gülüyor ama hiç bir şey hissetmiyorum,
Gözlerime bakım konuşuyor insanlar, ama orada kimse yok bilmiyorlar, ben biliyorum,
Beden orada ruh bambaşka bir diyarda, gözlerim onlar bakarken ben aklımda seni düşlüyorum,
Her gece odamın karanlık tavanında silüetini gördükçe biraz daha düşüyorum, kayboluyorum boşlukta,
Narsiste ve Anarşist düşüncelerimin içerisinde süzülürken unutmaya çalışıyorum seni, başaramıyorum

Beden burada, Ruh bambaşka bir diyarda
Gözlerim görüyor, kulağım sesini arıyor
Pahalı parfümler içinde burnum hala kokunda
Ben seni atlatırım sanarken, içimdeki son ışık sönüyor
Bedenim artık keskin bir bıçağın paslanmış sapı gibi
Ben seni unuturum sanarken, sol yanımdaki boşluk hep konuşuyor

Susmuyor/susmayacak