Susmuşum!
Parmaklarının davetkar teklifi karşısında,
Gözlerine ram olmuşum.
Gözlerimdeki pınarları kurutmuş,
Bir bakışınla yüreğimdeki fiğanları,
Susturmuşum.
Susmuşum!
Ellerini kanlı yüreğime dokundurmuş
Kanlı ellerimle sarı saçlarını dokumuşum
Ellerini tutmuş yanağında boğulmuşum
Dudağımdaki parmağına boyun eğmiş, dilimi
Susturmuşum.
Susmuşum!
Gönlümün kan revan halinden yorulmuşum
Dizlerimdeki dermanımdan olmuşum
Ayrılıktan yana yakıla kül olmuşum
Tanrıya isyan ederken, cemalini görüp isyanımı
Susturmuşum.
Susmuşum
Seni benden alan ayrılığa kızmışım
Tepeden tırnağa küfürle dolmuşum
Aşkın her haliyle yoğrulmuşum
Gözlerinde kendimi bulmuş, yüreğimde sensizliği
Susturmuşum.
Susmuşum
Gitmene boyun eğip ardından bakarak
Hayata, denize, sevgiye, kendime küsmüşüm
Bir serseri rüzgar gibi gecen zaman karşısında
Daima susmuş ve kendimi daima
Susturmuşum.
Kayıt Tarihi : 8.1.2010 15:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!