Susmuş Çığlıklar Şiiri - Aslı Demirel

Susmuş Çığlıklar

Bahara zemheri bulaştı yar
Farkındasızsın yine
Ve dönmüyor yüzün gönlümün şenliğine
Zaman duruyor adeta yar
Kollarım kopuyor
Nefesim ciğerlerime hapsedilmiş gibi
Senden sancılarla kavrulmama engel olmuyor

Gözbebeğime bir çocuk kaçıyor sanki
Ellerim küçücük
Tutup kendimi çekemiyorum kör kuyulardan
Sensizlik içime işledikçe
Ölüm teğet geçer oluyor
Ah yar Sanki bastığım yer
Ayaklarımın altından kayıyor

Saymaya başladığımda yalınlığımı
Her seferinde yaşlanıyor arzularım
İnim inim gecelerden
Doğan sabahlar gün olmaya yetersiz
Susmuş çığlıkların tenimi delişi göğü oynatıyor yerinden

Masallar ağlıyor artık yar
Taşlar sökülüyor sanki köprülerden
Ne güneş geçebiliyor geceye
Ne gece mutlu güneşin gelmesinden
Öyküler ağızlarda dolaşmaktan yorgun
Yazdığım herşey artık ben kadar yorgun

Karanlık ah o karanlık
Hep güçlü aydınlıklardan yar
Yutmaya hazır tek ağızdan oluşuyor
Gecelerde ellerimi yaka yaka topladığım
Yıldızlardan yoğurarak yaptığım aydınlığım
Karanlığın hedefi
Ama daha süslemek için takmamıştım ki sedefi
Tüm çabalarımı hiçe sayıyor zemheri
Ve baharıma bulaşıyor yar...

(02 05 2011)

Aslı Demirel
Kayıt Tarihi : 2.5.2011 19:27:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (11)

Aslı Demirel