Susmazdın Şiiri - Bilal Aykanat

Sen hiç susmazdın, kimselerden yoktu korkun,
Neler oldu sana ki, sen böyle hepten sustun.
Dünyaya sardın; yarına çıkmaz, kalır dünde,
Hak ayaklar altında, sen kıçının üstünde!
Boyun mu eğdin yoksa, nefsine, şeytanına?
Kabre sen sığarsın, bir de amelin yanına.
Zulüm mezhebidir, zalim kesilir ehl-i arz,
Hak başının tacıdır, tutup kaldırmaksa farz.
Ağlarsın ahvaline, çıkmaz zalime sesin,
Bu gidişle kahrolmak, azap görmek kesin.
Dilini bilemeye, doğruyu haykırmaya,
Cesur ol, devam et, bütün putları kırmaya.
Aklın nerede ki kendi derdindesin ancak,
Yıldızıyla, hilaliyle, kimlerin bu sancak?
Sen kalkacaksın ki, ahali de kımıldasın,
En azından gözleri bir yerinden oynasın.
İbrahim'in yolunda su taşırdı karınca,
Niyetin belli olsun, karınca kararınca.
Karanlığı yarmaya, bir kıvılcım lazımdır,
Hak yolda istikamet, alnımdaki yazımdır.