Ben Sustum Nihal’im
Ben sustum, Nihal’im…
Goncanın sabah ışığına nazikçe eğildiği gibi,
Sana yaklaşmak isterdim;
Ama gölgem ağır düştü belki, farkında olmadan.
Affet beni, anlamaya çalışma…
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta