Susmayan Kuş Çığlıkları

Avuç, avuç tohum ektiğimiz topraklardan
Çıldırırcasına etrafı toz, duman eden
Kırıp döken
Rüzgârlardan
Fırtınalardan
Korunup
Zamana tutunup
Yaprakları
Her şafakla
Vahşi karanlığı
Yırtıp gelen
Güneş'i kuşanan
Dallarda
Tomurcuklar açınca
Yaşam gülümser
Çiçekleri kucaklayan bahara
Gelincik çiçekleri, kan kızıl renge bürünürken

Harlanan arzudan, anne rahmine hızla dökülen dölüt
Ete, kemiğe büründükçe
Dokuz ay
Geceli, gündüzlü
Yaşam
Kordonuna tutunup
Candan cana dönüşürken
Cennin olur
Kaşı hilal
Gözleri yıldız
Bakışları güneş
Kan revan içindeki
Çırılçıplak bedeniyle
Doğan bebek
Hak
Hukuk
Adaletten yoksun olan
Dünya'ya gelir
Sonra
Ya
Savaşlara
Yenik düşen gülüşleri
Yüzünde kuruyan
Bir çocuk
Ardından
Egosuna yenilip
Acımak bilmeyen bir canavar
Yada mazlum bir olur
O vakit
Ay
Güneş
Gömülür zifiri karanlığa
Umut parça, parça düşer şaşkınlığın çağlayanına

Özgürlük kavgasında, kızıl bir bayrak taşırcasına
Tan yeri memelerine tutunup gelen
Barış güvercinlerin kanatlarıyla
Yanak yanağa olan
Kan çemberi içinde kalan
Cudi Dağı'n yalnzlığna
İsyan eden
Güne gün taşıyan
Güneş
Yasa boğulur
Sıkılan kurşunlardan
Yuvasız kalmış
Kulak tırmalayan
Kuş çığlıklarıdır
Derelerde
Vadilerde yankılanan
Kürt kadınların susmayan Ağıtlarına karışan
Dalda çiçekler
Toprakta tohum
Anne rahmine dölüt
Umut zılgıtlarında
Yer buluukça, ölüm yaşama dönüşür bir gün

Mehmet Çobanoğlu
16.11.2020
İstanbul