Artik ben de SIKILDIM! güclü görünmekten,
icim dügüm dügümken başka düğümleri cözmekten.
Herkese yetişmekten ama hep kendime gec kalmaktan.
Eskiden olsa bir şekilde yakasindan tutardim hayatın,
ama şimdi tutundugum her hayat elimde kaliyor.
Ya benim gücüm tükenmiş
ya da, hayatin karşima cikardigi yürekler cok acimasiz.
Haketmeyenler en konforlu kalplerde sefalarını sürerken,
nedense ben hep iyi halden tahliye ediliyorum yüreklerden..
ama şimdi sevmeyi bilmeyen Yüregimi
Konuşmayi bilmeyen dilimi kaldirdim Raflara..
SUSMAYA GIDIYORUM..
Kayıt Tarihi : 11.12.2013 23:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!