Susmanın Sınır Ötesi Şiiri - Dinmez Er

Adımlarını saydım gölgenin ardında,
Hangi yöne, nereye çevirsen başını oradaydım.
Gün oldu Çeşme kazan ben kepçe dolandım.
Yönünü, yöreni bile senden kıskandım.
Gözlerine haram değecek diye uykudan oldum.

Dünyanın merkezinde karşılaştık bir gün
Sen ve ben ah be yâr!
Sen suskunluğa büründün,
Ben kendime döndüm küskün
Susmak sesin ardına saklanmaktır
En zorlu sınavındaydık aşk-ı hayatın

Issız şehirde, sessiz terk edilmişlikler nefes alır
Uykulu sokaklar, yalnızlıklarla kol kola ayrılıklar
Aralanmaz karanlık pencerelerde perdeler,
Düşmez kaldırımlara bekleyen bakışlar.
Bir tavşan sessizliği, kuğu zarafetiyle gelsen
Karanlık dağları aşırıp aydınlık altın kumsallara
Götürsen beni çağlar ötesine…
Suskunluğunun sınır ötesine
Düşü gerçek sanalım dolunay üzerimizdeyken
Kanımızda buz ve ateş duygu dalgaları…

Dinmez ER / Çeşme / 2015. 05. 23 /