Susmanın Elzem Zamanları

isimsizlere isim cisimsizlere cisim resimsizlere resim olmak istiyorum ama takatsiz bir örümcek alt düzey bir yılan deliğinde elinde bir kaşık balla beni bekliyor sanki baktığımda rotası olur mu deme şimdi hayatın çiçekler dolusu bir hicretteyim üstü kapalı bir cennet gibi kokuyor güller gül bayramında boğazıma kadar harfle doluyum tıksırıncaya kadar şiirle susmanın en elzem zamanlarından geçiyor olmasaydım eğer atlara eyer takıp sulara doğru sürerdim şehir antolojilerinin sayfalarına biraz yamuk duruyorum bu sıralar merdiven başlarında duraklarda hep bir iç çekiş hep bir koşuşturma ile beraber bir tarf çiçek almaya çok ihtiyacım oluyor hergün önünden geçtiğim seradan indi tüller ve asfaltın ıslak yorgunluğuna dair hayat düşlemelerim habire zindanda habire havvadan doğma habire ademden olma bir elmayı dişlemelerim zor zamanda zır cehaletim beni darağacına bile çekebilir atım kişnemeye devam ettikçe sürekli bir sürek avının hedefindeyim yoksa ben yalnızlığın okuna bir geyik miyim.. m.M..