Susmam Ben Şiiri - Osman Öztunç

bir çocuk yumruklar göğün yüzünü
yıldızlar birer birer dökülür güzel
sesim yoksulluğumdan dahamı ağır?
ufkumu karartan bıçaksa güzel
ya konuş bir kalbi ayağa kaldır
alda yırt yahut boş suretimi
vallahi gücenmem billahi küsmem
yeterki sus deme ölürüm susmam

namlı görmüş ceylan gibi
şahlanan küheylan gibi
kükredim bir aslan gibi
susmadım susamam susmam ben

yüzülsede bu derim
ip olsada kaderim
yine seviyorum derim
susmadım,susamam,susmam ben

korkuyorum,gülüm,gülüm
kıyacaklar sana gülüm
ben ölümden korksa idim
burda olurmuydum gülüm?

dışarılar zemheri ne durursun gülüm
rüzgarlara vurulursun,kurursun gülüm

sığınacak bir rüyam da yoktur yalnızım
eline düşmüşüm kör vakitlerin
ve sokaklar tenha ben ben silahsızım
göğsü tekmelenmiş bir çocuktu her yan
ya konuş bir kalbi ayağa kaldır
alda yırt yahutta boş suretimi
vallahi gücenmem billahi küsmem
yeterki sus deme ölürüm susmam

namlu görmüş ceylan gibi
şahlanan küheylan gibi
kükredim bir aslan gibi
susmadım,susamam,susmam ben

yüzülsede bu derim
ip olsada kaderim
yine seviyorum derim
susmadım,susamam,susmam ben.