Şimdi olup bitenler için gözyaşı dökecek biri değilim.
Kendimi daha iyi yapabilmek için
Birini de sevebilirim.
Ve sonra her olasılığı düşünür
Kendimden nefret edecek kadar acı çekerim.
İnsanım sonuçta değil mi?
Onun hakkında gizlediğim gerçekleri dışarı vururken Hakkımda ondan bir şeyler duymak beni üzebilir.
Onunla saatlerce vakit geçirdikten sonra
Aslında onun
Benim sevdiğim kişi olmadığını kavrayınca
Ağlarım belki .
Ve sonra aşka küserim .
O duyduklarımdan sonra
Hayatın gerçek olmadığına da yemin ederim.
Şüphesiz ben üşengecim
Ve hep sonraya ertelerim.
Her şeyden bir mana çıkarır
Ve ben kimim diye sorarım
Soramam mı ?
Sorarım elbet.
Yalnız mıyım?
Evet yalnızım.
Emin olmadığım gerçekler peşinden
Defalarca koşar
Ve üzülmem diyip ölümüne üzülürüm .
Sessiz değilim !
Sandığımdan daha sesliyim.
İçime mi bağırırım dışa mı bilemem.
Ama ben sessiz değilim !
Sebebi olmayan bir sürü çığlığım var .
Ne için kim için bilemem.
Ama güçlü kalmalıyım .
Güçlü kalmak için de sessiz olup
Susmalıyım!
Kayıt Tarihi : 17.8.2022 23:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir kişinin sevgisinin iç karartıcı ve düşündürücü yönlerini kendi kendine farketmesi en sonunda da bunu susarsa onu daha güçlü kılacağını sanması . hikayesi tam olarak bu değil. bu hikaye bile değil ama olsun :)
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
TÜM YORUMLAR (1)