Susmalısın bazen,
Susup şarkılara bırakmalısın konuşmayı.
Seçimlerine boyun eğip
Sevginden, kendinden ödün vermelisin.
Susmalısın!
Eğer çoktan yaptıysan seçimlerini
Ve artık içine girdiysen çemberin
Dışarıdaki haykırışlara tıkayıp kulağını
Susmalısın çizdiğin yolu yaşaman için.
Sessizliğe bürünmelisin
Olmayacağını biliyorsan eğer,
Ve sevdiğini incitmek istemiyorsan
Ve artık çok geçse keşke demek için.
İstemesen de kelimelere küsmelisin
Dile düşmemek için
Ve üzmemek için çemberin içindekini.
Dile dökmemelisin gözlerinin haykırdığını,
Sözcüklere zincir vurmalısın bazen.
Yanılmadın diyemeden,
Keşkelerini kalbine gömerek,
Ve gölge olmamak için çemberin üzerinde.
Kaleyi hiç savaşmadan kaybetmelisin bazen
Kabul edip yenilgiyi, teslim olmalısın en başından
O olmadan eksilse de ömrün
Yoluna çıkmamalısın sevdiğinin.
Usul usul çekip gitmelisin sevdiğinin yüreğinden
Kuşlar havalanmasın diye.
Sen gitme kal, dese de sevdiğin
Yok olup kaybolmalısın kendi sessizliğinde.
Susmalısın!
Yolundan dönmesin diye yoldaşın
Susarak özlemelisin gelişini kabullendiğin gibi.
Ve susup beklemelisin yitirdiğin gemiyi
Olur da bir gün yerini alırsan o gemide
Ben de sevdim, diyebilmen için……
Kayıt Tarihi : 6.5.2009 15:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!