Susmalı Şiiri - Suzi Ayyıldız

Şimdi gözlerimi kapatıyorum,
Belki mavi derinliklere,
Belki de siyahın en koyusuna...
Sessizim şimdi,
Çünkü açtığın her yara kapanmalı,
Zihnimin karanlık köşelerine sızan...
İçimi çürüten bu cellat öfke,susmalı

Artık gülmeliyim eskisi gibi,
Kirpiklerim kırarak yaşlar akmamalı,,
Ezgiler ve hain anılar,yakmamalı canımı…
Susmalı ruhumun dehlizlerindeki sancılar,
Ve hıçkırıklar…
Boğazımı parçalayan,
Ruhumu hırpalayan, uğurlayan kalabalık
Susmalı her şey…
Her şey, o suskun çığlıklar gibi…

Yıkılmalı üstüme güneş,
Sis gibi yok olmalı etrafımı saran karanlık gece,
Benim şehrim de olmamalı ne tufan,
Ne zerzele, ne de kırık kalpler…
Bir zamanlar sevgiyle atan seven yürekler
Enkazlar, altında,kalmamalı...
…
Ve susmalı,
Susmalı her şey,
Sahte hayaller, sahte sözler,
Ve sevgiyi hak etmeyen yürekler…

Şimdi gece yarısı,
Ve acıların firar etme vakti…
Hüzünler, pusularını kurmaya hazır,
Boş duvarlar zihnimi sarhoş etmemeli,
Ve susmalı,
Bir hüzün gibi…
Bir anı gibi kaybolmalı…

Zifiri karanlık, başlamadan
Yine asmaya yüreğimi,
Deli fırtına gibi vurmadan anılar beni en zayıf yerimden,yaralamamalı,
Ve susmalı…
Her şey susmalı…

Ama…
Bir gün, bir sabah belki,
Güneş doğacak bu karanlık şehrime,
Usulca ısıtacak üşümüş ruhumu,
Ve kırık dökük hayallerime yeniden can verecek…
Belki bir kuşun kanadında gelecek huzur,
Ya da rüzgarın fısıldadığı o masum seste…
Ve o zaman yüreğim susmayacak,
Unutacak tüm susmaları…
Yeni bir ritimle atacak,
Sevmeyi yeniden öğrenecek,
Belki affetmeyi de…

Gözyaşlarım toprağa düşecek,
Ve orada, solmuş olan her şey,
Birbirine sarılarak yeşerecek…
Kırık dökük yüreğim,
Tüm acılara rağmen yeniden inşa edecek kendini…
Bir kez daha,
Bir kez daha…
Ve belki bu sefer,
Eskisinden de güzel olacak her şey…
Çünkü her karanlık gecenin bir sabahı var,
Ve ben…
Ve ben o sabahı bekleyeceğim,
Sessizce, sabırla…
Ve sevgiyle…