Susmaların Ardından Şiiri - Özgür İde

kaçtım
kendimden gelen haykırışları
sessizliğin içindeki sesleri duymamak için
ve görmemek
karanlığın içindeki yüzleri
kaçtım

baktım
geriye dönüp baktığımda
yitik bir kentin kayıp bir düş’ü oldum
düşlerimin griliğinde kendime baktım
sisli yağmurlu bir havada
İstanbul’a bakar gibi
baktım

saklandım
tüm kelimelerimi yanıma alıp saklandım
izin verdim
cümlelerimin beni terk etmesine
kilitli bir kapının ardında
herkesten ve her şeyden
saklandım

ıslandım
yağmurlar altında avare
şemsiyesiz dolaştım saatlerce
yağdım avuçlarına yağmurla birlikte
ıslandım

sustum
sözsüz bestesiz bıraktım
tüm şiirleri şarkıları
yalnız bıraktım sesimi çırılçıplak
sustum

döndüm
yaban gülümseyişlerimle
buz tutmuş düşlerime döndüm
eksik kalan günlerimle
yaşanmamış yarınlarıma
döndüm

gördüm
kaçarken baktığımda saklanan benliğimin
yağmurda ıslanışını
susmaların ardından gördüm