Susmalar Şiiri - Hayrettin Geçkin

hayli uzak düşmüştüm kendimden
bildiğim o kadar çok şey vardı ki
bozuldu ezberlerim
ve künyeden düştü doğuştan
olduğunu sandığımöyküler

yıllar…

hiçbir şey gideremedi iç sıkıntımı
soğuk sular kar etmedi hararetime

dağlar…

üşüdüm vardığım her kentin kapısında
ateşlendi huysuzluğum, huzursuzluğum
kafamda çoğalan sorular

eksik yerinden tuttum hayatın
zehri iyice yıkadım ağzımda
her yanımı sardı derin boşluklar

bir sesti takıldı ayağım
dizim kanadı
çiçeklendi içim
yakın düştüm kendime yeniden
öyle başladı susmalar