Susmaktır Eziyetim Şiiri - Selim Akgün

Hiç durmadan,soluklanmadan koşsam kafiydi,
Kesindir ki bu koşu bekleyişten hafifti...
Kim aşka kafirdi?
Kim başka kafilenin neferiydi?

Şimdi el tutmalara ahkam kesiyor dilin...
Söylesene buna eşlik edebiliyor mu yüreğin?
Madem bu kadar iyi biliyordun?
Bu Adem'i neden yumruğunla yorgun?

Geldiysem kapılarını aralamak için geldim
Kırk yıl hatrı olurdu içseydim kahvesinden gözlerinin
Kılı kırk yarsa da tüm gelişlerim,
Aşkın ırk ayrımından nasibini aldı gülüşlerim...
Söylesene şimdi neresinden tutayım ellerinin?

Ey rüyalarımın b'aşka kahramanı!
Tüm fedakarlıklarımı bir kenara atıp söylüyorum ki,
Susuşlarımına başka anlamlar yükleme!
En büyük fedakarlığımı yapıyorum...
Birlikte yapabildiğimiz tek şey susmak olduğundan,
Sana büyüttüğüm her cümleye bin sus vuruyorum...