Susmaktan Yoruldum Şiiri - Abdullah Sezer

SUSUMAKTAN YORULDUM

Aslında öyle doluyum ki, dik durmaktan,
yıkılmamış pozlarımdan,
bu mücadeleden yoruldum çokça.
iyiyim demekten, Umut etmekten,
kimseye bir şey söylememekten,
konuşmak istedikçe susmaktan,
anlatmaktan yoruldum aslında.

bir bataklık sanki,
çabaladıkça içine çekiyor gibi,
kime neyi söylemeye çalıştıysam,
anlamadı kimse halimi.
aslında, susmaktan yoruldum çokça,
içime atmaktan,
bir şey yokmuş gibi davranmaktan,
her zaman tebessüm etmekten,
susmaktan yoruldum aslında.

Avazım çıktığı kadar
iyi değilim demek istiyorum mesela,
yıkılıp, oracıkta öylece kalmak istiyorum,
kalmak istiyorum da, sevenlerim üzülür diyorum.

Sevdiklerim, en çokta ANNEM geliyor aklıma
bu halimi görse, daha beter bir hale gelir,
Bu yüzden tutuyorum kendimi,
bu yüzden susuyorum aslında,
ben benden gidiyorum da ,içten içe çürüyorum da,
eriyip bitiyorum ama, sevenlerim üzülür diyorum, susuyorum.

Sadece susuyorum, sesimi çıkartmıyorum,
yoruldum her şeyden, susmaktan, direnmekten ,mücadele etmekten,
herşeyele tek başıma, başa çıkmaktan yoruldum,
yıkılıp kalmak istiyorum ortada,
aslında en çokta ölmek istiyorum ama,
ANNEM geliyor aklıma… susuyorum o noktada,
sevenlerim üzülür diyorum, susuyorum.
Ama ben çook yoruldum bee..

A. SEZER & ESİN ZALI