Susmak Yenilmekti Şiiri - Ali Demiralay 2

Susmak yenilmekti, sevmek yeri geldiğinde susabilmek.
Sevmek, bir nevi yenilmekti usul usul zamana
Zaman kaçınılmazdı, katlanılmaz, durdurulmaz.
Benim gözümde zaman, zamansızdı amansızdı, zamanında.
Geçsin istediğimde donup kalan zaman
Durdurmak istediğimde azgınca akan bir nehir...
Aşk, zamanlar ötesinde şimdi nehrin de bitiminde.
Peşinden sürüklenmiş zamanın, istikamet; mecburiyet,
Mecburi ve zaruri bir sevdanın kırıkları, artıkları üzerinde.
Uyandım, üzerimi kaplayan tortular, pas tutmuş bedenimde.
Burası sonmuş,doğruldum,düştüm, kalktım,kaldım.
Etrafa baktım o yoktu, nehire baktım yine dondu.
Yürüdüm tekrar düştüm, düştüğümde gördüğüm düştün.
Hayali bir kaldırım da el ele düşledim bizi, güldüm.
Gittin...Ekmeğimi sarhoşun biriyle bölüştüm.
Anllattım ona üzüldü, gözlerinden yaş bile süzüldü.
Gece saat üçtü ve seni düşünmeden uyumak güçtü,
Dalmışım, saatim durmuş işe geç kalmışım.
Seni düşlerken gün doğmuş işimden de olmuşum...