Fırtınadaki kum taneleri gibiyim
oradan oraya savruluyorum
kimse neler oluyor diye sormuyor
herkez kendi derdine düşmüş kendi yaşadığı şeyleri anlatıyor
kimse karşındakini düşünmüyor
ne kadar bencil bir dünyada yaşıyoruz böyle
hep susmak dinlemek kendini anlatamamak bizim gibilere oluyor
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta