Susmak ve Konuşmak Şiiri - İsmet Zeren

Susacağım
Tüle bürününce gün
Bir sabah rüzgarında
Bir seni
Bir sensizliği kuşandığında
Suskunluğum sensizlikle konuşur

Evet dersen
Sana uzanacak yüreğim
Şevkatle mahsun
Teninin
Tenime bıraktığı
İzin sıcaklığında
Bırak
Yüreğim yüreğinle konuşur

Olmayacaksa eğer
Geçip gideceğim
Zamanın
Kısa metraj filminde
Yaşayarak ağlamış
Hiç yalan söylemiş korkular
Ruhumun çocukluğunda
Korkular cesaretle konuşur

Bir misket torbasında
Şakırdıyor yanlızlığım
Gıcır gıcır tebessümün
En tatlı yalanların berraklığında
Yalanlar gerçeklerle konuşur

Sen ne bilirsin ki
Ben
Bildiklerimi
Kaybetmişken
Mavi gözlerinin saflığında
Kaybettiklerim bulduklarıyla konuşur

El etsen
Uzanıp gelecek ölüm
Suskunluğun
Evet diyecek
Çaresizliğime
Ben
Olmayacak şeyler için
Ağlayacağım
Dün gibi
Yarının felaketini yazıp
Kendi bedenimin mezar taşına
Hiç utanmadan
Bilirsin ki bu dünyadan konuşmadan gelip geçenler
Mezar taşlarında konuşur

Çığlığın orta yerinde susunca sevda
Susmak için
Yemin edenlerde
Konuşur
Bir uğultuya döner nefes alışın
Bin kelimeye dönüşür
Sevda dolu bir ah çekiş
Çığlık silinir
İnler
Bedenindeki arzularda
Konuşur

Sevda susunca gök kuşağınla
Ve ihanetle omuz omuza
Cennet sandığın cehennemde
Nazlı nazlı yürünür
Nakışında sevdanın
Kördüğümüne ilmek atılır
Kuşkuların
Sevdayı susturursa eğer
Boşluklarda dolaşan
Kavuşmamış
Aşıklarda
Konuşur

Yıldızların rengi soluklaşır
İşte bunun için çığlığınla yaşa
Ve nefeslen
Bu sonsuz hayat
Çığlıkların yer değiştirmesidir
Sağır sultanların evreninde
Yankılarda
Konuşur

Çığlıklarla yıkanır ruhum
Gözlerimden aşk yüklü asırlar geçer
Zamanı kafeslerde çürütürüm
Hayalini beklediğim kapılarda
Uslanamam ölürüm dinginlikte
Oturamam toz olurum salıncaklarda
Yaşamak isterim ölürken doyasıya sevdayı
Dosyasıya ıslıkla şarkılarımı
Issız nehirlerde çalmak isterim
Sevdam nehrin kıvrımlarında
Konuşur

Hasretle korlanır yüreğim
Ellerimden pişmanlık yüklü mevsimler geçer
Gençliği çılgınlıklarda tüketirim
Dudaklarını özlediğim sokaklarda
Ağlayamam ölürüm gülmekten
Yaşamı hafife alırım seni özlerken
Bilirim gidişin dönüşsüzdü/bir daha /asla
Yinede korkarım gerçeği düşünmekten
Artık karanlıklar çoktan çöktü ruhuma
Çoktan yuvasına döndü cümle canlılar
Gece
Yuvasızlarla sarmaş dolaş
Gariplerin dilinde o bildik yalnızlık şarkısı
Şimdi gözlerimde yıldız zamanı
Belki onlar bile
Konuşur