Susmak Vakti Değildir

Taş attıkça çevresine taşan
Ve alıp başını sınırlarını aşan
Hain dokunuşlarla sabrımızı sınayan
Bir su yalpasıdır hayat.

Kalıbını terk edip
Yangınlarla beslenip
Kutsiyetini inkâr edip
Çığ gibi büyür öfke bir anda.

Asırlık birlikteliklerin yurdudur
Unutulmasın bu ata yadigârı kutsal küre
Dalga sarılır bir gün küreğe
Yumruk sıkılır gövdeyle
Ve haykırılır bir olmanın erdemiyle.

Şanlı öfkemiz durdurmuşsa orduları
Batırmışsa nice tabyaları
Kanla sulamışsa bu bereketli toprakları
Susmak vakti değildir.

Biz olmak günü bundan böyle
Perdeye bakıp ağlama vakti geçmiştir
Sular dalgayla coşar
Her coşku yürekte yaşar
Unutulmamalıdır ki
Her yangın en önce çevresini yakar.