Hatıraları siliniyor hayatımın,
Yalın haline bürünüyor beden.
Sinsi bir his çörekleniyor
hatıraların terkettiği sahillere.
Bencilleşiyorum gitgide.
Kim eskidi,kim daha yeni
ender yaşamları zamanın hissizim.
Senden sonra ne kadar eksilmişim.
Biliyorum çok yakında yağmur,
Islattıkça temizleyecek izlerini yollardan
geceleyin kahrolası bir sessizlikle
en bilinmeyen yarınlarını yüklenmiş zaman.
Bedenim çürüyor biliyorum
izinsiz kullanılır bir haldeyim.
Usataca maharetinle bitiriverdin herşeyi
yarattığın eserle övündüğünü duyar gibiyim.
Ezberi zor bir şiir yarattım,
suskunluğum üstüne, en eski sayfalarda.
Susmakmı zor,suskun kalmakmı
güzel düşlerin son bulduğu yerde
denize çevirmiş yüzümü,
sabahın sürprizlerini bekliyorum.
Şimdilerde ben,
umudun kumul fırtınasından yüzümü saklıyorum.
Kayıt Tarihi : 1.4.2007 10:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
susup kalmak,hatta kalakalmak öyle uzun uzun.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!