SUSMAK...SUSTUM...
Uykusuz bir gecenin sabahında nasıl hisseder kendini insan? Hele, yüreğine bir taş gibi oturmuşsa sözler...
Artık sustum. İçimde büyüteceğim söyleyemediklerimi. Biliyorum, gittikçe büyüyecek... Gittikçe kaplayacak tüm bedenimi...Ve patlayacak bir yerden...
Sustum...Konuşmak beyhude. Ne söyleyeceğim ki? Ne söylenmeli ki? Söylediklerim bir duvara çarparak, daha çok acıtmıyor mu canımı? En güzeli susmak...En doğrusu...
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
