muhanmmet faruk koca
...Ellerin böğrüme yaslanmış duruyor öylece,
Karanlığın orta yerindeyim,sessizlik boğuyor beni,
Uzayan kaldırımlarda bir hayalim var,
Uçmak istiyorum Özgürcesine,
...Takılıyor kanatlarım,demir parmaklıklara,
Çağırıyor bir hiçsizlik beni,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta