Bir gün gözlerindeki perdeyi yırtar ölüm
Hayattan geriye yarım bir film kalır
Beyaz perdedeki hayalin
Mezar taşındaki soluk adın
Ve azrailin kollarında yüreğin tükenir adım adım
Sessiz bir çığlıkla yırtılır göğün kapıları
Rüya o kadar gerçekmiş ki kendi uyanık sanmışsın
Kumdan evler, saraylar yapmışsın
Taştan kalplere adını yazmışsın
Yalnız doğmuş ve yalnız ölmüşsün
Bir gün dilindeki kelimeler çöl gibi kurur
Yağmurları kesilir gözlerinin
Susarsın konuşmak isterken delicesine
Susmak ölümdür, bunu tanrı da bilir... 14.07.21
Kayıt Tarihi : 25.12.2021 23:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!