Sessizlik huzur verir ya bazen
Huzur bulurum sandım bilmeden
Yanılmışım oysa..
En çok sessizlik dokunuyormuş insana
Çok sevdikleriniz sessizlikte çıkageliyormuş aklınıza
Hatırlamak istemedikleriniz nasıl da hatırınızda..
Duvarların dili olsa bu kadar acıtmazdı içimi
Hep bu rakseden suskunluk mahvediyor beni..
Suskunlukta duyuyorum en acıklı sözleri
En derinlerime gömdüğüm hüznüm karşılıyor beni
Susmak kabullenmek değilse eğer,
Susuyorum,sustukça çoğalıyor sesler..
Mana çoktur bir suskunluğun içinde
Bin mana çıkarır alim olan zihninde
Susmak sessizliği vaadetmez herkese
Bir tutam başkaldırıyı da sürükler beraberinde
Bazen en büyük isyan oluverir susmak,
Bazen de verebileceğin en iyi cevap..
Sus ki haykırışın süzülsün sessizlikte,
Bırak kendi sesinde kaybolsun millet! ..
Dinle sessizliğin tatlı huzurunu,sakinleş!
Sen sukunetine sahip ol,onu koru hep..
Konuşabilecekken susmayı tercih et,
Anlamayana anlatmak zor iş,artık kabul et..
Kayıt Tarihi : 30.5.2009 10:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
DİYARBEKİR TADINDA BİN SELAM.......
Saygı ve Esenlikler...
TÜM YORUMLAR (1)