Susmak Değildir Yaşamak Şiiri - Nebiye T ...

kanatlanmış bir kelebek misali
uçarken gökyüzüne
kara bulutlar düştü peşime,

hüzün bahçelerinden
öfkeli ve kırgın geçerken
gölge oldu güneşime

yağmur damlaları hazırdı
gözlerimde düşmeye
içimden bir ses duyar oldum
irkilerek hücrelerimde
-Ey insanoğlu!
-Sen bu kadar yorgun ve dargınken
-Çare sende, bakma artık geriye!

dost eliydi omzumda
sıcacık sesiydi kulaklarımda
bakan bir çift göz
insanca,canca seninleyim
der gibi anlayana

yüreğim,
kızgın lavlarla dağlansa da
umut kapıları
kapansa da yüzüme
çare benim yüreğim,
işte ben benim…

gözyaşı olsa mürekkebim
kan olup damlasa da
umarsız olsa da hülyalarım
kalemim tek dostumdur
dertleşirken
derya çağlayanına tutulmuş
sözcüklerle dans ederim
ve gülümserim hayata

İşte! Ben ağlayan ve gülen
dimdik gururlu ve mağrur
yazmak kafa tutuşum
çirkefe karşı haykıran
susmak değildir, yaşamak!

ses veriştir uzaklardan
sıcacık sözdür dostun dilinde
sıcacık bir bakıştır
kaçış değildir...yaşamak!

yürekteki umuttur buluta inat
damla damla yağmurdur
akar toprağa kavuşur
yeşerir yaprak,yaprak
koca çınarın kollarında

çiğdem olur,sümbül olur
kar altında kardelen

çok uzaklarda
ayrılıklara esen
sıcacık bahar yelidir
selam getiren
“iyi ki varsın”dediğim
mürekkebim,kalemim
yüreğimdeki buram buram şiirimdir
dost dediğim…
susmak değildir, yaşamak!

10.01.08/ist
__________________
NEBİYE TOPRAK