İnce ruhlu şairler ölüyor sefalet içinde
Ebedi yaşam var nefislerinde
Onlarda coşar ruhunun en derininden
Kıpır kıpır vücutları taşar gözlerinden
Nefisleri var onlara eşlik eden
Zevklerden zevk beğen
Onları sefil görsede gözlerim
Sefalet içinde öldüğünü söylesede sözlerim
Kimsesizce,kimsesizlerle defnedilsede bedenleri
Taşar o topraktan benlikleri
Yakalarlar tüm hayatları
Sürdürürler her anında sefalarını
Susmak istiyorum artık,laf kalabalığından uzak
Sessiz bedenimin nefes alışını duymak
Sessizliği heyecana boğmak
Düşüncesizliğin acemiliğinde tavır koymak
Seni sana muhtaçlığınla bağlamak
Sessiz nefesini çığlıklara açmak
İçine bedenimi koymak
Ruhumu çığlıklarının yankısında sonsuzluğa yollamak...
Kayıt Tarihi : 8.12.2009 12:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!