Susmak Şiiri - Mehmet Sani Özel

Sular inzivaya çekildiğinde
Rimeli gözler göğe doğru, olabildiğince mavi
Çatlamış dudaklarda tuz tortuları, kristal neşir
Kalafat meknun, kalafat medd ü cezire hamil
Kayda mahsus ifadeler, eksenimde
Bu bir efsunlu dua, belki doğuştan
Benimkisi, susmak değil
Aklı başa devşirmek!
İş işten geçtikten sonra
.., sonradan.,

Su, mitralyöze künde vurduğunda
Mücrim, icma’ ile kıyas arasında, gider gelir
Şekva, bir kıl dibinde karınca ısırması gibi
Canım canına yaslanası, canım yandıkça
Ruhun ruha aczi, ruhuna yaslanası gelir
Ellerimde, derdini anlatamayan dilsizlik
Dimağımda arsızlığıyla ünlü, sürç-ü lisan
Ve kalbi mecruh, benim gibi insan
Senin yüreğinden akan ırmak
Geçsin, yürüsün otağımdan
Hiçbir şey sormadan.,

Nereye kadar.,
Nereye kadar, ey yeri göğü yırtan çığlık?
Uzaklardan uzaklara, kuşların gagasında
Mefkureye minnet, merhamet taşınırken
Suskun kalacak, merhamet dileyen sığlık
Üftadeyim, başımdaki hikmetli işlere
Tek taraflı selam duruşlarım var!
Teennimi görmeyen geçişlere
Kırk bir inci dizili, farz-ı misal
Kırk biride senin için, visal
Gel ki, güller açsın gayrı
Kök toprağı yormadan.,

Sular naza çekildiğinde
Şeb-i leyale mevlid okunacak
Oluklardan rahleli oturuşlar, yağmur gibi
Revaklarda gussa bayrakları dalgalanırken
Lahuti bir eman, bir katre, bir sayha
Gassalın eline titreyen, tene dokunacak
Bir Cuma sabahında, mükerrer
Defaat, devriyye okunacak
Kuran elifbası ile ebrâr
Kıyamda, vefaya hazır
O vakit evla susmak.,
Konuşmak, midrara dokunacak..,

05.05.2008