Aydınlığın karanlığa terk edildiği anlar
Bir tuhaf kızıllık belirir gözlerinde
Vakti gelmiştir bilirim
Kafamda ellerine uzanmak düşüncesi
Lakin şehir her bir adımın
Susmak düşmez mi çok konuşanın payına
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta