Hayat hattında acemi tayfalardık.
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
Devamını Oku
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
Öyle susmayıp da sohbet etmenin, dertleşmenin; içinden geçenleri, yaşadıklarını paylaşmanın iyi birşey olduğunu düşünürken...tam kendini unutmuşken...birşeyler olupta içe pişmanlık çökmese...
İşte o zaman kendini ifade etmenin değil sadece kendini hissetmenin ve Varlığımızda ve Evrendeki Mevcudiyetle kalp diliyle konuşmanın daha güzel ve pişmanlıksız olduğunu anlıyor...İstediğin kadar istediğin gibi konuş onunla!...Sınırsızca...Utanmadan...Çekinmeden...Korkmadan...Kırılıp Kırmadan...
Kendimize gelmek dileğiyle!...
Bazen susmak en güzeli birçok şeyin farkında olsanda
Aranır bir insan bir insanı,
Arar bir insanı bir insan..
Ama susmadan söylenemiyor tüm bunlar..harika dizeler :)
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta