Susmak Şiiri - Metin Baytok

Hani susmak vardır ya,
İçin alev alev yanarken,
Susmak..
İçinden çığlıklar atmak gelse de dudaklarını ısırıp,
Susmak...
İşiten olmaz yüreğindeki fırtınların sesini,
İçinden haykırmak gelse de,
Tekrar içine atıp öfkeni,
Susmak..
Kalbin nefret kusmak istese de,
Aklın engel olur.
Siz yine sustuğunuzla kalırsınız,
Acıyla kıvransanızda susarsınız.
Bütün acıları içinizde biriktirirsiniz,
Boğulmak istercesine,
Tam o sırada biri gelir odana sessizce,
Yemek bırakır ve çıkar,
Yemeği yiyemezsin..
Tabaklar şaşkınlıkla bakar size,
Sizse boş gözlerle tek yöne,
Aynı kişi tekrar gelir, herhalde anneniz olacak!
Çorbayı içmediğini görünce anneniz sorar,
''Kızım neden içmedin çorbanı?''.
Siz suskunluğunuzu zorda olsa yıkarak,
O anda güç bela üç kelimelik cevap verirsiniz,
'' Kan içtik ya yetmez mi?''