Susmak Şiiri - Osman Aykut Bulut

Kaçaktım.
Kendime saklandım.
Bıçaktım.
Kendime saplandım.
Bucaktım.
Kendime vardım.
Kucaktım.
Kendimi sardım.
Uçaktım.
Kendime kondum.
Sıcaktım.
Kendimde dondum.

Bayattım.
Seninle tazelendim.
Sen topraktın.
Ben zelzelendim.
Güneştin.
Sen yaktın.
Yine seninle gölgelendim.
Havaydın.
Nefeslendim.
Sevdaydın.
Heveslendim.
Sana mahkûm oldum.
Seninle kafeslendim.

Hayattır dedim.
Bıkmadım.
Memattır dedim.
Korkmadım.
Tek senden korktum.
Tek senden…
Yekten titrettin beni.
Yürekten inlettin beni.
İşte şimdi susmak vakti…
Görmeden
Duymadan
Yaşamaya çalışmak.
Ama yine susmak…
Ama
Yine
Susmak…

Susmak…

Hep susmak…

Demiştik ya;

Gözler ırmaktır.
O akmadan dile gelir mi garip beşer…
Sevda duymaktır.
Gönüller ahraz. Bize konuşmak mı düşer…