Hayatın bizi susturduğu zamanlar vardı ki; susmaya eş değer söz bulamazdık.
Evet! "Susmak" ta bir kelimeydi ama ne yazılır ne de söylenirdi.
Robin, Henry'e bir keresinde şöyle demişti:
Bu hayatın sessizliği tüm kelimeleri gölgede bırakır, Henry.
Öylesine sessiz söyler ki sözünü;
Üstüne söz söylemek bir kenara, söylenmiş tüm sözleri susturup koparır kelimelerin kıyametini
Kıymeti bilinmeyenin kıyameti gelip çatar elbette.
Gökte zamansızlık hangi noktada?
Elindeyse yıldız yıldız hecele!
Hüküm yazılıyken kara tahtada
İnsan yine çare arar ecele!
Gençlik... Gelip geçti... bir günlük süstü;
Devamını Oku
Elindeyse yıldız yıldız hecele!
Hüküm yazılıyken kara tahtada
İnsan yine çare arar ecele!
Gençlik... Gelip geçti... bir günlük süstü;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta