Susmak Şiiri - Şair Sonbahar

Ben, senin kadar cesur olamadım
Hiç bir zaman kendimi ilan edemedim dünyaya
Ve hiç bir zaman martılarala beraber
Gökyüzünde dans etme hayalini kuramadım
Tutsaktım duygularıma
Ve ben kendimin mahkumuydum
Ben kalbimin kurmuş olduğu cümleleri hiç okumadım.
Neden diye sorma çünkü
Ben senin kadar ulaşılmaz olamadım
Ne gözlerimi denizlerle doldurabildim boğulurcasına
Ne de bir yaprak gibi saçlarımı rüzgara emanet ettim geriye almamacasına
Adımı dağlara yazamadım belki belki de senin gibi öldüresiye olamadım
Belki doğmamış birçocuktum senin gözünde
Ve senin gözünde yokluğun ta kendisiydim
Belki kim bilir?

Duymadı yıldızlar sesimi
Ve biliyormusun serçeler benim için hiç gözyaşı dökmedi.

Olamadım senin gibi
Çünkü ben sen değildim.
Senin koktuğun gibi kokmadı tenim
Ve ellerim
Yüreğini Çıkarırcasına bir bebeğin acımasız olamadı.
Senin gibi...

Ne sen bir çiçek olabildin,
Ne de ben kıraç toprak,
Bana düşen burada
Susmak, susmak ve susmak...