Susmak Şiiri - Yusuf Toprak

Susmak;
Haykırmaktır aslın da.
Yersiz, göksüz…
Güneşi örtmek gibi,
Siyah bir perdeyle.
Onsuz, sonsuz.

Ağlamamak;
Hıçkırmaktır sessizce,
İçine yağan bir bulut gibi,
Durmadan sırılsıklam…
Ötmek boşunadır bülbül için,
Gül sağır olunca aşka.
Zaman kırmızı, her şey gibi tıpkı,
Görmek istediklerimde avare bir sancı.

Benden vazgeçtim ben,
Gözlerime bakmaya bakma ya cesaretin yok oysa.
Yaptığını görmekten mi korkuyorsun?
Yoksa gözyaşlarımdan mı utanıyorsun?

İlk gördüğümde seni yaprak gibi titremiştim,
Düşürdüğün güden beri beni dalından,
Soğuk bir rüzgâr önündeyim.

Yine içime yağdım dün gece,
Durmadan, sırılsıklam…
Karanlık ıslak,
Karanlık soğuk.
Üşüyorum.
Ve yine,
Susuyorum,
Susuyorum…

(16- 05- 2013)