Denizler ki,
Çalkalanırdı,
Göğün maviliklerine doğru
Biz sandallarla gezinirken,
Onlar çoktan yol aldılar,
Sonsuz maviliklere,
Sen ben ve de,
Denizlerin mavi küllerinden,
Yeniden doğan milyonlar,
Denizler sonsuz maviliklerde yol alırken,
El sallamadıkmı korkakça,
Onlar birer fidan tohumu gibi,
Toprağa düşerken,
Susmadıkmı dilsizce,
Isırmadıkmı dillerimizi,
Kapamadıkmı gözlerimizi,körmüşcesine,
Ve bunun neticesi değilmidir,
Karanlık hep devam etmekte,
Sabah olmamakta,şafak sökmemekte
Mithat çöpür (akcanlı)
20/11/2008
Kayıt Tarihi : 29.11.2008 16:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
müzeyyen başkır
gerekiyordu çok acı günler unutulması mümkün
olmayan hafızalarda hala tazeliğini koruyan
şafak sökmek zorunda söktürelim hep beraber
TEBRİKLER Zerrin TAYFUR
yüregin dert görmesin saygılarımla
TÜM YORUMLAR (7)