Susma Zamanı Şiiri - Yaren Atahan

Az söylesem yetersiz kalır çok konuşsam ne fayda
Şimdi susma zamanı
Bazı insanlar vardır yürekleri öyle derindir ki
Ellerinin değdigi herşeye hayat verir
Bana eksik olan yanımı verdin çektin elini cansız kaldı bedenim
Sende kendimi buldum şimdi yoksun benden de oldum
Kaldığım yer öyle karanlık ki dilimde kelimeler düğüm düğüm
Kime ne anlatayım ne medet umayım bir sana muhtacım
Geceleri yaşardım bir ben bir yanlızlığım
Artık sabahları beklerken sensizlik de dert ortağım
Deli denmez bana kendimle konuşmuyorum ki sen varsın
Bedenin çok uzak varlığın içime işlemiş herşeyden konuşuyoruz yine
Sen uyuyorsun dayanamazsın uykusuzluga izliyorum seni kıpırdamadan uykusuz kalma
Böylece kal sus konuşma yokluğun okadar ağır ki ne bulsam razıyım
Yaşadığım herşeyi senle yeniden yaşamaya hazırım
Haklıydın ne yaptığın değil önemli olan kimle yaptığın
Var mısın ezbere adımladığım sahilleri arşınlamaya Yeditepe’yi izlemeye el ele
Yapacak okadar çok şey varmış ki meğer tat alamadan tükettiğim
Senle yaşama hayali bile yetiyor iştaha gelmeme
Ben hazırım yeniden keşfetmeye umarım geç kalmadım
Affet beni göreceksin dersimi aldım