Susma, Ne Olur Susma, Bir Şeyler Söyle...

Hadi bana bir şeyler söyle susma;
Ne olur susma!
Dudaklarının kıpırtısını görür gibiyim,
söyleyemiyorsun, ısırıyorsun dudaklarını.

Susma bak, bakıyorum gözlerine dudaklarına,
hep konuşurdun, bir yerlerden, bir şeyler söylerdin,
neden konuşmuyorsun?
Her zaman ilk fırsatta sevdiğini söylerdin.

Hep sorardım, ne düşünüyorsun diye?
Dalgaların köpüklerine bakar,bakar dona kalırdın.
sensiz ne yaparım yalnız, bu kalabalıklarımda,
yalnız yapamam, yaşayamam sensiz, nefes alamam derdin.

Susma,ne olur susma, bir şeyler söyle,
senden beni sevdiğini tekrar etmeni istemiyorum.
O kadar çok emindim ki sevgine,
gözlerine bile bakamıyordum akşam güneşi gibi.

Karşımda oturuyor gibi görüyorum seni,
bakışlarını kaçırıyorsun, utanıyor musun ne?
Yalan mıydı seviyorum deyişlerin,
yapmacık mıydı sevgi sözcüklerin?

Sesini duyar gibi oluyorum, ceylan uğultusu gibi,
şimdi, kaçışlarını düşünüyorum, körebe oynar gibi.
Saklanıyorsun karalıklara, köşe başlarına,
gözlerin bağlı hayat oyununda.

Nerelere gidiyorsun, ne olduğunu yalnız sen biliyorsun?
Acıyorum sana, sevginin ötesinde bu.
Yalnızlığımın yanması değil yüreğimdeki ateş,
Acıyorum sana, acınacak halime bakmadan.

Kör karanlık bu, yüreğinle gitmediğin,
ışıksız bir kuytudasın, gölgene bile bakamıyorsun.
Aynalar hayatının kırıntılarıyla dolu,
kaçırıyorsun kendi görüntülerinden, gözlerini.

Yapmacık gülüşler takıştırıyorsun yüzüne,
Sesini değiştiriyorsun,utanç gülüşlerine.
Umutların asılmış, güneşin son ışıklarına,
Karanlıklara gömüyorsun, sevgi yumağını.

Gittin;
Gideceğini bilmediğimi zannederek.
Sana;
acıyacağımı bilmeyerek.
Neden, sevmediğini söyleyemeden gittin?
Neden, söylediklerinin kandırmaca olduğunu söyleyemedin?
Neden kaçırıyorsun şimdi bakışlarını,
saklanıyorsun şimdi kör karanlıklara.